De eerste week op Sri Lanka

Dinsdag 9 juli zijn we vertrokken naar Sri Lanka. Na een nachtje in Dubai te hebben geslapen (waar het erg heet was, gelukkig hadden we airco op de kamer), kwam we woensdag aan op het vliegveld van Colombo. Daar hebben we meteen onze onderhandelingsmodus aangezet en een tuktuk geregeld die ons naar ons guesthouse in Negombo bracht. Negombo is een kustplaatsje net boven Colombo, waar je een stuk sneller kunt komen dan in de stad Colombo zelf. Ons guesthouse was netjes en het personeel vriendelijk. Hoewel het een kustplaatsje is, vonden we het strand niet erg noemenswaardig en zwemmen was sowieso geen optie, de golven waren namelijk enorm. Wij hebben ons voornamelijk opgeladen na de lange heenreis. Uitgeslapen, lekker gegeten (Bram had de eerste avond chili fried chicken, dat heeft ie geweten, sweat was everywhere) en wat rond geslenterd. Vrijdag zijn we met de bus naar Kandy gereisd. De busreis is een ervaring op zich. Wij als toeristen hebben gelukkig geen haast en de bevolking hier ook niet lijkt het, want die bus ging langzaaaaaaam, pffff…. De bus stopt overal voor instappende en uitstappende mensen en een limiet aan passagiers is er niet. Veel mensen stonden in het gangpad (en de reis duurde vier uur). Maar na een vier uur durende rit in zo’n wrak waren we nog geen 2 euro armer, geweldig toch? In Kandy moesten we eerst even schuilen voor een flinke bui en daarna met de tuktuk naar ons guesthouse. We zaten bij mensen in huis die een paar kamers verhuren aan toeristen. Een erg leuk plekje met een leuk dakterras. Kandy ligt wat hoger en is daarom iets koeler, heerlijk! De stad ligt aan een meer en om in het centrum te komen, moesten wij om het meer heen lopen, iets dat op zich heel leuk was, maar er was verder dan ook niks bij ons in de buurt te vinden, dus ver lopen voor een ontbijtje. Kandy staat bekend als de culturele hoofdstad van Sri Lanka, voornamelijk om de tempel van de tand die hier staat. Hier zou een tand van de boeddha opgeslagen liggen. De tand zelf krijg je niet te zien als je de tempel bezoekt, want hij zit in een doosje. Maar dat weerhoudt boeddhistische Singalezen er niet van om in grote getalen de tempel te bezoeken, als vrome boeddhist moet je hier namelijk minstens een keer in je leven zijn geweest. Vooral op een zaterdag, uiteraard de dag waarop wij gingen. Als sardientjes in een blikje gingen we mee met de stroom naar boven, waar we een ultrakorte blik op het doosje mochten werpen (en dit vooral niet mochten fotograferen). Gelukkig rook het dankzij de bloemenoffers die veel mensen meenamen wel lekker. Na ‘de tand’ te hebben gezien, hebben we nog wat rondgelopen door het tempelcomplex. De rest van de dag wat rondgestruind door de stad en genoten van de bakkerijen die ze hier hebben. Met dank aan de Britten die hier ooit aan het roer stonden, kun je hier tegenwoordig je tanden nog steeds zetten in cakes en koekjes!
Zondag hebben we een ayurveda behandeling ondergaan, eerst met kruidenolie een volledige lichaamsmassage en vervolgens een stoombad. Vooral dat stoombad was een vreemde ervaring. Het was namelijk een soort doodskist waar je in moest stappen en dan werd de deksel dichtgedaan. Op het ligvlak lagen allemaal bladeren. Ons hoofd stak buiten de kist uit, net als bij een goochelaars act. Van onderen werd de temperatuur opgevoerd, tot het zweet uit elke porie kwam. Tenslotte de glibberige olie eraf poetsen met een handdoek, iets dat niet helemaal lukte, we werden weggestuurd met de boodschap dat we na een half uur een warm douche mochten nemen. Fijne informatie, ware het niet dat er alleen koud water uit de douche in ons guesthouse kwam… De olie hebben we dus nog even met ons meegedragen.
Maandag zijn we met auto en chauffeur naar Polonnaruwa gebracht. Onderweg hebben we ook de rotstempel in Dambullah en de rots in Sigiriya bezocht. Toen merkten we een nadeeltje van Sri Lanka; er worden hier flinke toegangsprijzen gevraagd voor bezienswaardigheden, de klapper is wel Sigiriya met 30 dollar entree pp. Zo’n hoge toegangsprijs schept verwachtingen. Maar eerst dus Dambullah. Boeddha beelden in grotten. Zowel de boeddha’s als de wanden van de grotten zijn tot in het kleinste detail beschilderd, erg knap. Omdat het nog een flink aantal trappen klimmen was, hadden we ook nog eens een mooi uitzicht over de omgeving. Wel blijven opletten, want voordat je het weet besluit een aap dat jouw zonnebril hem veel beter staat en no way dat je die weer terug krijgt.
Daarna door naar Sigiriya. Dit is een rots van 370 meter hoog die vanuit het niets oprijst en er alleen daardoor al indrukwekkend gaaf uitziet. Daarnaast is de rots vroeger gebruikt, maar men is nog in discussie over het doel ervan. De mogelijkheden zijn paleis van een heel vroeger regerende koning, maar waarschijnlijker is het dat het een boeddhistisch klooster was. Wij gingen via een serie trappen naar boven. In de rots zijn echter ook kleine uitsparinkjes gebikt, door daar je voeten in te zetten kon je vroeger boven komen. Bram’s grote teen paste er nauwelijks in, ongelooflijk dat ze dit toen zo deden. Het uitzicht boven was prachtig en ook de ruïnes die er nog zijn op de top zijn bijzonder. Maar zoals gezegd, een toegangsprijs van 30 dollar pp schept verwachtingen en die zijn niet waargemaakt, hoewel het wel mooi was. Toen door naar ons hotel in Polonnaruwa, een heerlijk luxe hotel waar we met een koud doekje en eveneens koud drankje werden ontvangen.
Dinsdag hebben we fietsen gehuurd en zijn we de omgeving gaan verkennen. Hier zijn ook oude tempels en boeddha’s te bekijken, maar we hadden al gezien dat een aantal hiervan in de steigers stonden en daarnaast werd er ook hier een stevige toegangsprijs gevraagd. Daarom besloten we om gewoon links- en rechtsaf te slaan en de omgeving te verkennen. Zo hebben we een ontzettend leuke en mooie tocht gemaakt. Naar de markt gefietst en tussen de groentestalletjes door geslenterd. Een heel stuk langs een rivier gefietst met prachtige natuur links en rechts en mensen die aan het baden waren in de rivier of er hun was in deden. ’s Middags tijdens de ergste warmte aan het zwembad gelegen en heel verder weinig meer gedaan.
Vandaag hebben we opnieuw de bus gepakt, dit keer naar Anuradhapura, een uur of drie rijden. Dit kan veel sneller, maar de bus is nu eenmaal langzaam. In Anuradhapura zijn ook veel tempels te bezichtigen die over de hele stad verspreid staan. Deze gaan we zeker bezichtigen, want ze moeten erg mooi zijn!