Het einde van onze reis is in zicht

De overgang van het warme Durban naar het koude bergdorpje Clarens was even wennen. 's Ochtends snel vuur maken en de warmste kleren uit de koffer aantrekken. Overdag warmt het wel behoorlijk op, want winters zijn erg droog en zonnig hier. Dus die zon doet de hele dag goed zijn best en dan wordt het uiteindelijk best aangenaam. Het dorpje is leuk, hoewel het erg klein is. Na een wandeling van een uur hadden we alles wel gezien. Veel kunst en ook veel souvenirwinkels. In de namiddag zijn we naar het Golden Gate Highlands National Park gereden waar we een mooi plekje hebben gezocht om de zonsondergang te bekijken. Deze was inderdaad erg mooi, en met een volgeschoten camera gingen we weer naar huis. Onze backpackers ligt aan een onverharde weg aan de rand van het dorp. Het ligt tegen een berg aan en er staan grote dennenbomen omheen, twee redenen waardoor er niet al te veel zonlicht binnenkomt in ons huisje. Het zou niet mijn droomlocatie zijn. Vanuit de auto moesten we in het pikkedonker met handen en voeten onze weg naar het huisje vinden en het ijs zien te vermijden.
Dinsdagochtend zijn we na het ontbijt op weg gegaan naar Johannesburg, het laatste onderdeel van ozne reis. Dit ligt op zo'n 1100 meter hoogte, wat toch weer scheelt met het ruim twee kilometer hoog gelegen Clarens. In Clarens was dit best te merken, vooral toen ik een stukje ging hardlopen; al na enkele minuten was ik buiten adem, een vreemde ervaring. In Johannesburg zal het waarschijnlijk wel iets milder zijn qua temperatuur.
Johannesburg ligt op drie uur rijden vanaf Clarens. Eerst reden we nog een heel eind door de Free State provincie. Deze provincie wordt ook wel de 'bread basket' van Zuid Afrika genoemd en overal waar je kijkt zie je dan ook bewerkt land. Hier zijn de stukken grond enorm veel groter dan bij ons, soms zover het oog reikt. De weg was niet geweldig, maar daarvoor werden we gewaarschuwd met borden. 'Kijk de komende 5km uit voor gaten in de weg (“slaggate”)'. Helaas dook dat bord elke 5km op, zodat we een hele tijd op een nogal rottige weg reden. Gelukkig werd hier wel aan gewerkt. Op sommige stukjes waren ze de gaten aan het opvullen, dat gaat als volgt: Twee mensen zijn met scheppen en zand aan het werk en 13(!) mensen staan eromheen (te kijken, met hun mobiel te spelen, aanwijzingen te geven). Daarnaast staan er nog twee mensen op de uitkijk om het verkeer te regelen. Rond lunchtijd ligt het hele zootje in de berm een tukje te doen. Voor ons efficiënte westerlingen een bizar gezicht.
In Johannesburg hebben we ingecheckt in hetzelfde guesthouse als bij aankomst. Dit ligt in Mellville, een veilige en gezellige wijk. De huizen staan ook hier achter grote muren en met elektrische hekken eromheen, maar het zijn mooie huizen en de straten zijn rustig en met mooie bomen omgeven. Er is zelfs een stoep, dus gisteren een stukje hardgelopen. Jammer dat werkelijk elk huis hier een flinke hond heeft die erop getraind is om aan te slaan bij naderende mensen, zodat ik me meerdere keren een hoedje schrok van die enorme beesten. We zitten hier prima, hebben weinig meer gedaan, behalve genieten van het mooie weer.
Vanavond vertrekt ons vliegtuig en brengt ons terug naar Dusseldorf. Eerst de auto inleveren, maar die is ondertussen zo smerig dat eventuele schade aan de lak niet op te merken is, dus dat is gunstig voor ons.
En vanaf vrijdagmiddag kunnen we weer met jullie meegenieten van het zomerse weer in Nederland! Vannacht heb ik onder twee dekens en met een kruik geslapen, dus het zal even wennen zijn....

Tot snel in Nederland!