Nog steeds Kruger Park

Gisteren met z'n tweeen opnieuw Kruger in geweest. Dus weer om vijf uur op en om zes uur bij de poort. Dit keer een andere route genomen. Pas na het ontbijt zagen we de eerste dieren, dan ga je je toch afvragen waarom je zo vroeg bent opgestaan, maar ach, de zonsopgang was ook erg mooi. Veel dezelfde soorten als de vorige keer, maar gelukkig zagen we ook nog andere dieren dit keer. Vlak voor we Crocodile Bridge rest camp inreden voor lunch, stak er een leeuwin de straat over. Leeuwen zijn bijzonder om te zien in het park, je moet geluk hebben. En het feit dat er verder niemand in de buurt was, maakte het extra speciaal. Toen we tijdens de lunch nog na zaten te praten over deze ontmoeting, kwamen er mensen het kamp inrijden die zeiden dat er maar liefst vijf leeuwen waren gespot vlakbij het kamp. Iedereen stapte in de auto om een kijkje te nemen. Wij konden natuurlijk niet achterblijven. Het was dan ook meteen duidelijk waar de leeuwen waren; daar waar al die auto's stonden... En hoewel we het heel bijzonder vonden om maar liefst zes leeuwen (het bleken er zes te zijn) bij elkaar te zien liggen, we vonden onze eerste prive ontmoeting veel leuker! Aan het einde van de middag zagen we opeens een cheetah lopen. Wij dachten eerst dat het een luipaard was en dat we de big five hadden gezien (leeuw, buffel, neushoorn, luipaard, olifant), maar het mocht de pret niet drukken, want de cheetah was machtig mooi! Duidelijk een dier gebouwd op snelheid, heel soepel en lenig.
We dachten in eerste instantie dat we niet de hele dag in het park zouden blijven, omdat we er voor de tweede keer waren, maar niets bleek minder waar. Pas om kwart over vijf, een kwartier voordat de poorten dichtgaan, reden wij het park uit. Er werd nog even in de kofferbak gekeken of we geen impala of ander dier hadden meegesmokkeld en toen was het echt einde Kruger voor ons!
Maar het lukt ons maar niet om weg te komen van deze plek; de drie nachten die we zouden blijven zijn er uteindelijk zes geworden. De omgeving hier is prachtig, het weer is aangenaam en vooral ons onderkomen is geweldig. We maken gebruik van het woonhuis van de familie en als hier niet iemand een praatje met ons maakt, dan is er altijd nog de 'lapa', de ronde hut waar gebraaid wordt, vanuit waar Louis de boel regelt en die altijd in is voor een praatje. Ondertussen moeten we de muffins van Gail (de vrouw des huizes) proeven, maakt ze salades voor ons en doet zij de was voor ons. En dat is pure gastvrijheid, we betalen alleen voor de kamer! Maar nu wordt het toch echt tijd om verder te gaan. Vadaag hebben we samen met Louis we een mooie route uitgestippeld die we als een richtlijn gaan gebruiken. Verder hebben we vandaag wat aagerommeld, hardgelopen, boodschappen gedaan en White River eens van dichtbij bekeken (niet erg bijzonder). Morgen rijden we naar Pietermaritzburg, vandaar gaan we verder richting Drakensbergen.