Betoverend Bali

Na de vermoeiende laatste dagen op Java hebben we na aankomst op Bali eerst maar eens helemaal niets gedaan. We verbleven in Pemuteran, een klein dorpje waar nog niet zoveel toeristen komen, je zit er tussen de lokale bevolking. We hadden een erg leuk onderkomen met een prachtige badkamer in de open lucht. Douchen onder de sterrenhemel, niet verkeerd! 's Middags rond een uur of vier was het tijd voor 'teabreak' en werd er naar alle gasten een dienblad met thee en iets lekkers gebracht. En dat lekkers kennen ze hier ook wel, wat dacht je van Balinese cake met kokosvulling of plakrijst met kokos en suiker...? Na een dag niets doen, hebben we gisteren fietsen gehuurd en zijn de omgeving eens gaan verkennen. Het verkeer is niet ideaal voor fietsers, maar hier was het nog vrij rustig en van de hoofdweg af was er helemaal niets meer te doen op de weg. We hadden van het hotel een summier plattegrondje meegekregen waarop ook een paar tempels stonden en die gingen we opzoeken. De eerste was een apentempel. Deze tempel wordt bewoond door een heleboel apen. Fietsen tegen een boom geparkeerd (sloten ontbraken), de verplichte sarong om ons middel geknoopt en ons onder de apen begeven. De apen die in de tempel leven worden gezien als heilig en daarom ook niet verjaagd. Omdat mensen offers voor de apen brengen, blijven ze op deze plek hangen. Mooie tempel, maar de apen waren natuurlijk het leukst. Na dit bezoekje gingen we buiten de tempel even een slokje water drinken en Bram vond nog een stukje spekkoek in de tas om te verorberen. Verder dan de eerste hap kwam hij niet; vanuit het niets kwam er een tweetal apen aangestormd en binnen no time hadden ze de spekkoek van Bram afgepakt. Na een paar minuten was het op. Zonder eten gingen we dus naar de volgende tempel. Deze lag half in zee, erg mooi en nat. Er scheen in de buurt nog ergens een tempel te zijn, dus nog maar wat verder gepeddeld. Er was inderdaad nog een tempel, dus opnieuw fietsen geparkeerd en sarong om. Een groepje mannen zat te keuvelen onder het genot van een drankje en gebaarden dat Bram ook een glas moest drinken. Hij kon het niet goed thuisbrengen, maar alcohol behoorde in elk geval tot de ingrediënten. De tempel overtrof onze verwachtingen, tegen een heuvel gelegen, erg gedetailleerd uitgewerkt en ook nog eens kleurrijk. Het mooiste was nog dat we in alle tempels alleen waren. De terugweg ging lekker heuvelaf en onderweg hebben we nog een tros blauwe druiven gekocht die ze hier verbouwen. Terug in het hotel hadden we lamme armen van al het zwaaien; iedereen groet je hier! Pas in de namiddag zijn we weer op de fiets gestapt, op het warmste deel van de dag rustig aan gedaan. We kwamen uit op een strand waar we een zakje manggis (mangistan) hebben verorberd.

Aangezien hier niet zoveel is (eigenlijk niks), hebben we besloten om verder te reizen naar een veel toeristischer deel van Bali, namelijk het zuiden. Het is wel fijn om water te kunnen kopen en om keus te hebben in waar je een hapje gaat eten. En als we iets willen ondernemen, zullen we meer naar het zuiden moeten. Dus hebben we een taxi geregeld en zijn we vanmorgen naar Legian gebracht. Een tocht van zo'n vier uur, dwars door het binnenland en over de bergen van Bali. Opnieuw niet zo'n pretje voor Bram. Het leverde wel prachtige plaatjes op. Vandaag is het Onafhankelijkheidsdag in Indonesië (of zoals Bram zegt, een treurige dag voor Nederland...) en we zagen onderweg dan ook veel samenkomsten van mensen met muziek, eten en spel zoals voetbal. Toen we uiteindelijk Legian inreden kregen we toch wel een cultuurshock. Het is hier druk, chaotisch en alles, maar dan ook alles ingesteld op toeristen. En die zijn er hier heel veel. Gisteren werd er nog naar ons gezwaaid, omdat we zo'n bijzonder verschijnsel waren en vandaag worden we ondergedompeld in het toeristencentrum van Bali. Even wennen dus. En het heeft ook z'n voordelen, want vanavond hebben we weer eens een andere variant van saté gegeten dan de afgelopen dagen. Morgen gaan we het fantastische strand hier eens verkennen!