Heenreis en Jakarta

Maandag 1 augustus was het dan zover, onze reis naar Indonesie kon beginnen! 's Middags met de trein naar Schiphol en toen eerst naar Istanbul gevlogen. In het vliegtuig zaten ruim 100 Chinese schoolkinderen die op zomerkamp in Nederland waren geweest. We begrepen meteen waarom het ons niet was gelukt om thuis online in te checken; deze groep nam zo'n driekwart van het vliegtuig in! De vlucht was prima, ze hadden ons in verband met Bram's lengte bij de exit gezet, dus veel beenruimte. We hadden een beetje vertraging en omdat we in Istanbul niet heel lang de tijd hadden om over te stappen, hebben we na de landing maar meteen aan een stewardess gevraagd waar we moesten zijn voor het overstappen. Toen ze onze vertrektijd zag, was het enige wat ze zei: “You might still catch the flight.” Wij dachten dat het wel meeviel, maar de stress schoot er toch een beetje in, dus met flinke looppas het vliegveld in Istanbul door en snel naar onze gate. Daar waren ze net begonnen met boarden, het kon dus allemaal makkelijk! De tweede vlucht duurde vooral heel erg lang. Denk lang, en dan nog een beetje langer.... Eerste vlucht was 3,5 uur en daarna dus nog eens 14 uur. En op een gegeven moment waren we beide niet helemaal lekker in orde (lag niet aan turbulentie, geen idee waar dan wel aan), maar dan lijkt het allemaal nog veel langer te duren. Tijdens de vlucht naar Jakarta stopten we eerst in Singapore. Daar moest iedereen eruit. Wij kregen een speciale kaart, omdat we nog doorgingen naar Jakarta. Met onze handbagage en die kaart moesten we weer door de controle, om vervolgens weer in precies hetzelfde vliegtuig te stappen en op exact dezelfde stoelen plaats te nemen. Maar goed, een schoonmaakploeg was wel in vliegende vaart door het vliegtuig gegaan, dus het zag er weer fris uit. Het laatste stukje van Singapore naar Jakarta duurde 1,5 uur. Er waren wel wat 'nieuwe' mensen ingestapt in Singapore, maar er waren vooral veel mensen uitgestapt, dus het vliegtuig was voor een groot deel leeg. We zijn trouwens erg tevreden over Turkish Airlines, de vliegtuigen zien er vrij nieuw en mooi uit, we werden goed verzorgd en heel belangrijk, iedereen had zijn eigen tv schermpje :)! Dus we hebben heel wat afleveringen van The Big Bang Theory gekeken!
Rond 18.15 plaatselijke tijd landden we in Jakarta. We moesten eerst een visum kopen, in een halve minuut ben je 40 euro armer. Daarna in de rij om de paspoorten te laten controleren en het visum in te laten plakken. We moesten ook weer even op de foto en Bram moest zelf zijn handpalmen nog laten scannen (komt natuurlijk door zijn boeven-tronie ;)). Bagage van de band geplukt (altijd weer een opluchting als je jouw tasje binnen ziet komen) en toen de Lonely Planet ingekeken om te kijken wat de beste manier was om naar ons hotel te komen. Buiten werden we meteen opgewacht (ik vind 'lastiggevallen' een beter woord) door allerlei mannetjes die ons in hun taxi naar het hotel zouden brengen. Allemaal hadden zij toch echt de beste prijs en het feit dat ik opeens geen Engels meer kon, weerhield ze er niet van om mij hun diensten aan te bieden. “Where you go madam?” “You want taxi?” “150.000 not expensive in this traffic, very cheap” Eentje pakte de adresgegevens van ons hotel bijna uit mijn handen. Ik moet er weer even aan wennen, die Aziatische manier van zakendoen, en na 24 uur zonder slaap stond mijn hoofd er echt niet naar. Uiteindelijk hebben we een taxi gepakt van het bedrijf dat genoemd werd in de reisgids. Met een meter, geen gezeur over de prijs.
Na een half uur rijden (en 100.000 roepia armer, wat nou 150.000 is niet duur?!) kwamen we bij ons hotel. Een erg luxe hotel. Bij de poort werd de taxi door een aantal security mannetjes gecontroleerd en toen mochten we door rijden naar de ingang. Daar werden we zelf ook nog even gecontroleerd en toen konden we inchecken. We hebben een appartement op de 18e verdieping van het Ascott hotel, met een aparte woonkamer en een keuken en een super uitzicht over de stad. Zelfs een wasmachine is aanwezig. Maar gisteravond hebben we geen gebruik meer gemaakt van die faciliteiten, we waren echt helemaal kapot.
Vanmorgen eerst ontbeten en toen richting station om treinkaartjes te kopen voor morgen. Volgens het hotel konden we beter een taxi nemen, maar 1,5 kilometer kunnen wij best wandelen. Onderweg kwamen we een Starbucks tegen en dus werd het eerste Starbucks momentje van deze vakantie een feit. En de nieuwste Starbucks mok in Bram's collectie ook. De ruiten waren hier trouwens behangen met gordijntjes voor de mensen die meedoen aan de Ramadan (bijna iedereen hier). Op het station kaartjes geregeld voor de trein naar Bandung van half 12 morgen. Duurt zo'n 3,5 uur. We zitten in 'eksekutif' class! Zo'n kaartje kost je toch al gauw 5 euro pp.... We hebben nog even de omgeving van het station bekeken, je hebt er ook het nationale monument, en zijn toen met de taxi teruggegaan naar het hotel. Verkeer is hier chaotisch, maar niet chaotischer dan in andere landen in Azie. Twee rijbanen worden standaard 2,5 rijbaan en oversteken doe je gewoon, ongeacht het aantal rijbanen.
In het hotel hebben we het hotel in Bandung waar we willen verblijven gebeld om te reserveren. Zo'n telefoongesprek loopt gegarandeerd anders dan je had verwacht “I would like a room for two nights” “What? You want room for tonight?” En dat was nadat de werknemer met de beste Engelse kwaliteiten was opgetrommeld, kun je nagaan. De rest van vandaag doen we weinig meer, Jakarta staat niet bekend om zijn prachtige attracties en we zijn allebei nog wat moe van de reis, dus vanmiddag lekker aan het zwembad (we kunnen kiezen uit drie, echt waar) een boekje lezen.
Sampai bertemu lagi! (Tot ziens!)