Yogyakarta

De eerste dag hier in Yogyakarta hebben we het rustig aan gedaan. We moesten even acclimatiseren. Omdat Bandung wat hoger gelegen is, is het daar koeler en de warmte sloeg ons dan ook tegemoet toen we hier uit de trein kwamen. De homestay waar we verblijven bevalt supergoed, er wordt goed voor ons gezorgd, de eigenaren spreken goed Engels en willen ons met alles wel helpen. En het is ook nog eens heel rustig, wat op zich al een wonder te noemen is in de hectiek van Yogyakarta. Het ligt in de buurt Prawirotaman, een stelsel van gangetjes en steegjes in het zuiden van de stad. Gisteren is Bam op zoek gegaan naar een grote supermarkt, die volgens de eigenaresse van onze stek in de buurt moest liggen. Hij kwam terug met bananen, papaya, watermeloen en lekker ander fruit, dus we waren goed voorzien voor onze lunch. Verder een beetje gelezen en onszelf wat laten wennen aan de warmte.
Vandaag zijn we gaan fietsen met een gids. In de Lonely Planet stond een goed adres hiervoor en via email hadden we het zo geregeld. We werden eerst opgehaald door de gids en naar (wat later bleek) zijn huis gebracht. Dit lag ten zuiden van de stad en was eigenlijk meer een dorpje. Daar stapten we op de fiets. De gids sprak verbazingwekkend goed Engels en vertelde trots dat hij een tijd geleden ook met minister Donner heeft rond gefietst. Een van de eerste stops was bij een basisschool. Daar werden we verwelkomd door de directeur (we waren hoog bezoek ;)) en werden we meegeloodst naar de klas waar Engels werd onderwezen. Josh, onze gids, introduceerde ons aan de kinderen en toen zei hij, en ik citeer, “Well Bram and Annemarie, it's all yours.” En daar sta je dan, met je goeie gedrag, voor een groep van zo'n 15 kindertjes die te verlegen zijn om iets in het Engels te zeggen. Langzaam kwamen er wat vragen en als er een begint dan volgen er meer. Dus wij moesten vertellen wat onze hobby's zijn, wat ons favoriete fruit/eten/kleur is, wat onze favoriete plek in Indonesië is (enige goeie antwoord was natuurlijk Yogyakarta!), enzovoort. Toen een leerling vroeg of we huisdieren hadden en ik een foto van Claudius op ons fototoestel liet zien, was het ijs wel gebroken. Toen we weggingen kwam elke leerling ons een hand geven. Wat foto's en een kijkje in het kantoor van de directeur later, zaten we weer op de fiets. Volgende stop was een rijstveld waar ons werd uitgelegd hoe het verbouwen van rijst gaat. Daarna bij de begraafplaats van het dorp gestopt en bij een van de vele keramiek werkplaatsen. Onderweg werden we ook gewezen op allerlei fruitbomen langs de weg met mango's, papaya's, bananen en jackfuit. Toen we terug waren bij het huis van de gids, kregen we een schaal met allerlei fruit dat we mochten verorberen. De mangistan blijft toch onze favoriet, maar we hebben nu ook guave, salak en sawo geprobeerd. Nadat we terug waren, hebben we een hapje gegeten en toen maar even een uiltje geknapt. Hier op het westerse tempo dingen doen, is niet echt een optie, hoe suf het ook klinkt. In de namiddag naar de supermarkt gestruind om in te slaan voor morgen. Dan gaan we naar de Borobudur en de Prambanan tempels (met dezelfde gids als vandaag). Een lekker koud drankje voor de terugweg zat er echter niet in, want dat is niet echt sociaal tegenover al die mensen die hier vasten. De ramadan heeft niet heel veel invloed op ons en we kunnen zeker genoeg aan eten komen, je ziet alleen niemand eten overdag. En op de meest onmogelijke tijdstippen hoor je minstens zes verschillende moskeeën door elkaar jengelen, ook om 4 uur 's ochtends. Wanneer de zon ondergaat klinkt er een luchtalarm en dat is het teken dat de zon onder is en dat er weer gegeten mag worden. Gelukkig is dat een stuk eerder dan bij ons, rond een uur of kwart voor zes. Maar om 6 uur 's ochtends is het ook weer licht.
Vanavond lekker gegeten bij ViaVia, een leuk restaurantje. Bram had een gerecht met vis en rijst en een kruidige Javaanse saus. Nou, dat kruidig klopte wel, hij zat te hikken op zijn stoel :)! Ik heb het maar gelaten bij een groenteburger met salade, van dat scherpe eten ga ik gelijk op m'n kop staan. En met ons programma voor morgen is dat niet handig! We hebben erg veel zin om het volgende wereldwonder op onze lijst af te kunnen vinken!